यो ब्लग चाहीँ पूरै नेपालीमा होस् भनेर कम्मर कसेको!
आज दिउँसो कोट डाँडातिर लाग्दा बिच बाटोमा पानी पर्न थाल्यो । आहा! भन्ठानेको त, हरिसिद्धी भन्दा पर त छैन ! क्या बोर !
बाँडेगाँउमा रोपाँइको लागि आकाशको पानी कुरेर बसेका खेतका गराहरू
बिषंखुनारायणको मन्दीर मुनी कसको घर तिर लान डोजरले खोलेको नया बाटो । डोजरले बाटो छिटो त खोल्छ, तर बाटो त्यत्तिकै छिटो भत्किन्छ पनि, र भूःक्षय पनि निम्त्याउँछ । तर के गर्नु गाऊँतिर डोजर भनेकै बिकास जस्तो भइसकेको छ !
बिष्टछापको उपत्यकाका खेतहरूपनि आकाशे पानीको पर्खाईमा । यो सुन्दर कुनोमा यो वर्ष देखि केही खेतहरू इँटा बनाउनका लागि प्रयोग भए । अबको दुइ वर्षमा सबै खेत घडेरीमा परिणत हुने खतरा भई सक्यो ।
हामी गाडी मन्दीर मूनी राखेर कोट डाँडातिर उक्लियौँ । रातो माटो को भिरालो मोडमा अहिेले ढलान गरिएको रहेछ । अब वर्षामा आउजाउ गर्न धेरै सजिलो हुने भयो ।
एक महिना जति अघि डढेलोले झिल्साएला रुखहरू
हाम्रो घरमा पानी त्यत्ति नपरेपनि, फुलहरू हाँस्न खोजेका रहेछन्
असारको पर्खाईमा फुल्न तयार परेको असारेफुल
फलफुलको पनि प्रस्फुटन देखियो । यो लप्सीको बोट आफ्नो हाँगा बिँगा फैलाएर बसेको छ ।
कटुसको घोच्ने खोल बढ्ने क्रममा छ 
असिनले खोस्न नसकेको आँप
साँच्चिकै ब्ल्याकबेरी (फोन होइन ! ) पाक्ने क्रममा
फर्कने बेला हमी विषंखुनारायणको मन्दिर हुँदै झर्ने बिचार गर्यौँ । मन्दिरको ठीक माथि एउटा एकदम राम्रो र लोकप्रिय पिकनिक र फिल्म शुटिंग स्थल छ । 
त्यहाँबाट बिष्टछाप, गोदाबरी र फुलचोकीको दृश्य देखिन्छ एकापटि
जापानी रक गार्डन जस्तो छ, त्यहाँ एक छेउमा
तर पिकनिक गर्ने बेला तिनै राम्रा ढुंगालाई काना पकाउनका लागि ओदानीको रुपमा प्रयोग गरेर कुरूप पारिएको छ ।
पिकनिकको रमझम गर्ने सिलसिलामा प्रयोग भएका सिसी, प्लास्टिकका सामान त्यसै तितर बितर छरिएको अवस्थामा भेटेँ ।
आफुले पारेको फोहोर हामी किन सफा गर्न सक्दैनौ होला? त्यो पवित्र र रमणीय थलोलाई किन आफ्नै आँगन जस्तै ठानेर पहिले जस्तै सफा र सिनित्त राख्न नसक्ने हामी ? पिकनिकमा प्रयोग गरेर फाल्न लायक सामान हामी आफु सितै फर्काएर लानु पर्छ नी !
त्यो थलो मुनीको मन्दीर । यो काठमाण्डौँ उपत्यकामा रहेको चार नारायण मध्येको एक हो ।
भगवान यो जाली पछाडिको सानो गुफामा हुनुहुन्छ !
मन्दिरबाट तल झर्ने खुडकिला राम्रो बनाएइको छ ।
तर यहाँपनि, मन्दिर भित्रबाट निक्लिएको प्रसाद र फोहोर त्यत्तिकै छरिएको देखियो ।
मन्दिर लुकेको त्यो पहाडमा चट्टानै चट्टानै देखिन्छ
शहरमा त हामीले बच्चाहरू खेल्ने पार्क बनाएका छैनौ भने, गाँउमा त झन के कुरा । तर यी बच्चाहरूले त्यही सिँडीको रेलिंगमा चिप्लेटीको मज्जा लिन सिकेकाछन्
त्यस्तै रह्यो आजको कोटको छोटो ट्रिप !
No comments:
Post a Comment